نه محرم نه صفر بلکه همه دوره ی سال

کعبه با یاد غمت جامه ی ماتم دارد

روضه خوان تو خدا گریه کن توآدم

اشک ارثیست که ذریه ی آدم دارد

نازم آن کشته که تا صبح قیامت زنده است

سلطنت همچو خدا در دل عالم دارد

اشک در ماتم تو بس که عزیز است حسین

جای در چشم رسولان مُکَرَّم دارد

دشمنت کشت ولی نور تو خاموش نشد

آری آن جلوه که فانی نشود نور خداست